Μια αναμνηστική φωτό-ιστορία φτιαγμένη με χιουμοριστική διάθεση και αγάπη για τα παιδιά της Στ´ που αφηνουν το Δημοτικό και πηγαίνουν στο Γυμνάσιο. Να είστε καλά όλοι σας! ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΔΩ:https://app.box.com/s/cx5hly4c48tjdd06hrcnutj35ov8rpax
Θέμα: Άρθρα
Στις 26 Μαΐου του 2023, το σχολείο μας είχε οργανώσει μια εκπαιδευτική εκδρομή στη Θεσσαλονίκη! Πέμπτη και έκτη τάξη πήγαμε μαζί και περάσαμε φανταστικά! Έφτασε εκείνη η μέρα και όλοι ξυπνήσαμε κάπου στις 5:30π.μ.γεμάτοι ενθουσιασμό! Ετοιμαστήκαμε και πήγαμε στο σχολείο στις 6:15 το πρωί. Μαθητές, δάσκαλοι, κάποιοι γονείς και γιαγιάδες, αναχωρήσαμε στις 6:30π.μ.. Μέσα στο λεωφορείο άλλοι άκουγαν μουσική, άλλοι τραγουδούσαν, άλλοι έπαιζαν με κάρτες και άλλοι μιλούσαν. Είχε περάσει ήδη μία ώρα και γι’ αυτόν τον λόγο κάναμε μια στάση σε ένα καφέ. Εκεί φάγαμε και ξεκουραστήκαμε για μισή ώρα. Μπήκαμε για άλλη μια φορά μες το λεωφορείο και συνεχίσαμε να κάνουμε ότι κάναμε και πριν. Φτάσαμε στην Θεσσαλονίκη περίπου στις 10:20. Το πρώτο μέρος που επισκεφτήκαμε ήταν το μουσείο «Noesis». Η πρώτη αίθουσα που μπήκαμε ονομάζεται «Πλανητάριο». Παρακολουθήσαμε ένα βίντεο σχετικά με το διάστημα και τους πλανήτες. Μάθαμε το τι πρέπει να υπάρχει σε έναν πλανήτη ώστε να ισχύει «το Τρίγωνο της ζωής». Έπειτα μπήκαμε στην αίθουσα που ονομάζεται «Κοσμοθέατρο». Εκεί είδαμε δύο βίντεο με γυαλιά 3D, σχετικά με τις φάλαινες και την διαδρομή τους από ωκεανό σε ωκεανό. Μετά από αυτό μας ξενάγησε μία κυρία και μας έδειξε κάποια πολύ παλιά μοντέλα αυτοκινήτων και το πώς χρησιμοποιούνταν. Επίσης εκτός από αυτό, μας έδειξε και κάποια αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν καθημερινά οι αρχαίοι Έλληνες. Όταν τελειώσαμε την ξενάγηση είχε έρθει επιτέλους η ώρα να φάμε μεσημεριανό. Πεινούσαμε όλοι σαν λύκοι! Για να φάμε πήγαμε στο εμπορικό κέντρο «Cosmos». Φάγαμε σουβλάκι με πατάτες, ότι πιο λαχταριστό! Κάναμε φυσικά τα ψώνια μας και φύγαμε στις 16:00μ.μ από εκεί! Έπειτα επισκεφτήκαμε το ιστορικό πλοίο <<Βέλος>>. Χρησιμοποιούνταν σε μάχες στη θάλασσα ,αλλά τώρα είναι απλώς ένα μουσείο. Ένας ξεναγός μας είπε όλα όσα γνώριζε για αυτό το πλοίο. Φτιάχτηκε στις 3 Ιουνίου του 1942 και μπήκε σε υπηρεσία στις 18 Μαΐου του 1943. Φύγαμε στις 17:15 από εκεί. Μετά από μιάμιση ώρα φτάσαμε στον Πλαταμώνα. Κάναμε μια μικρή στάση για παγωτό και μπάλα. Χαλαρώσαμε στις ξαπλώστρες της παραλίας και ακούσαμε τραγούδια πίνοντας χυμό. Φύγαμε και από εκεί μετά από τρία τέταρτα. Φτάσαμε στον Βόλο στις 22:30 το βράδυ, εξαντλημένοι όπως καταλαβαίνετε… Ήταν φανταστική εκδρομή και μακάρι να μπορούσα να την ξαναζήσω με τα ίδια παιδιά!
Το ξημέρωμα της Παρασκευής ήταν αρκετά διασκεδαστικό έχοντας πιστεύω όλοι στο μυαλό μας την εκδρομή ,τις επισκέψεις σε μουσεία αλλά και την ευκαιρία να επισκεφτούμε το εμπορικό κέντρο στην Θεσσαλονίκη! Εκείνο το πρωί όλοι ξυπνήσαμε με χαρά, ετοιμαστήκαμε και ξεκινήσαμε τον δρόμο για το σχολείο όπου εκεί μας περίμενε το λεωφορείο για να αρχίσει η εκδρομή προς την Θεσσαλονίκη! Στο ενδιάμεσο της διαδρομής υπήρχε μια μικρή στάση όπου φάγαμε ένα πλούσιο πρωινό ξεκουραστήκαμε από την διαδρομή και ξανά επιβιβαστήκαμε ξανά στο λεωφορείο για τις επόμενες μια μισή ώρες μέχρι την πρώτη μας επίσκεψη όπου ήτανε το (Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας) – ΝΟΗΣΙΣ εκεί μάθαμε για την Αστρονομία για τη ζωή στους πλανήτες, μπήκαμε στο πλανητάριο και παρακολουθήσαμε, το διάστημα και τις αποστολές πολλών ρομπότ, Έπειτα μπήκαμε σε μια αίθουσα 3D εκεί μάθαμε και είδαμε για τον ωκεανό και για την ζωή πλασμάτων σε εκείνα τα μέρη όπως η Ανταρκτική. Το τέλος ήταν πολύ ενδιαφέρον διότι μας έδειξαν παλιά αυτοκίνητα από διάφορες μάρκες και παλιά αντικείμενα όπου χρησιμοποιούσαν τα παλιά χρόνια για τις εργασίες τους. Στην συνέχεια είχαμε την ευκαιρία να αγοράσουμε αναμνηστικά και εννοείτε πως μια ξεκούραση πριν την επιβίβαση στο λεωφορείο ήταν ιδανική. Μόλις φτάσαμε στο εμπορικό κέντρο ήταν σίγουρο ότι όλοι θα πεινούσαμε έτσι φάγαμε λαχταριστούς γύρους και λαχταριστά burger’s όπως και Hot Dogs. Μόλις φάγαμε, με την συνοδεία των δασκάλων πήγαμε στα καταστήματα όπου ψωνίσαμε και περιπλανηθήκαμε! Όμως όλοι ξέρουμε ότι κάθε ωραία στιγμή κάποια στιγμή τελειώνει όπως και αυτή έτσι μπήκαμε όλοι στο λεωφορείο και επισκεφτήκαμε το «πλωτό ναυτικό Μουσείο» ΒΕΛΟΣ στην παραλία της Θεσσαλονίκης όπου εκεί μας μίλησαν για την ιστορία του πολεμικού πλοίου και μας ξενάγησαν σε διάφορους χώρους του πλοίου. Στο τελείωμα της ξεναγήσεις πήραμε κάποια αναμνηστικά και με την βοήθεια εννοείτε ενός λεωφορείου βρεθήκαμε σε μια ωραία παραλία γεμάτη καφετέριες με λαχταριστά παγωτά όπου εννοείτε δεν θα χάναμε!!! Στην συνέχεια παίξαμε beach volley και ξεκινήσαμε την επιστροφή !!! Φτάσαμε όλοι ασφαλής αλλά ταυτόχρονα πόλύ κουρασμένοι, ήταν όμως μια τέλεια εκδρομή και θα μας μείνει αξέχαστη!!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΥΝΟΔΕΥΣΑΝΕ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟΣΟ ΚΟΠΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΑΥΤΗ Η ΕΚΔΡΟΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΩΡΑΙΕΣ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ!!!! Μαθήτρια της Στ’ τάξης Κάτια Λουρετζή
Η ταινία ”Κάτι πιο ποπ” είναι ένα μιούζικαλ και επίσης η αγαπημένη μου ταινία! Έχουν βγει τρεις σεζόν αλλά πιστεύω πως η καλύτερη ήταν η πρώτη. Η πρώτη σεζόν λοιπόν είναι για άνω των 16 ετών αλλά, εγώ που την έχω δει, δεν διαπίστωσα καμία ακαταλληλότητα. Η δεύτερη σεζόν είναι για άνω των 13 ετών αλλά ούτε και αυτή δείχνει κάτι περίεργο, που σημαίνει ότι μπορεί να την δει και ένα 10χρονο παιδί. Το ίδιο ισχύει και με την τρίτη σεζόν. Το θέμα της ταινίας είναι με κάποιους φοιτητές και φοιτήτριες οι οποίοι πηγαίνουν σε ένα μουσικό κολέγιο. Εκεί χωρίζονται σε μουσικές ομάδες και προετοιμάζονται για συναυλίες. Συγκεκριμένα όμως, η ταινία αναφέρεται στην μουσική ομάδα ”Μπέλας”, όπου συμμετέχουν μόνο κορίτσια. Αυτό που προσπαθούν να καταφέρουν είναι να συνεργάζονται άψογα! Μπορείτε να δείτε την ταινία στο Netflix. Διάρκεια ταινίας: 1ης σεζόν 85 λεπτά, 2ης σεζόν 114 λεπτά, 3ης σεζόν 93 λεπτά
Επισκεφτήκαμε τον Ναυτικό Όμιλο Βόλου και Αργοναυτες (Ν.Ο.Β.Α) στον Άναυρο με την τάξη μας για να ενημερωθούμε σχετικά με το άθλημα της κωπηλασίας. Εκεί είχαμε την ευκαιρία και την τιμή να μας ξεναγήσει προσωπικά ο ολυμπιονίκης του αθλήματος της κωπηλασίας Νίκος Σκιαθίτης. Μας ξενάγησε στους χώρους και τις εγκαταστάσεις, μας έδειξε τα κανό και τον τρόπο που γυμνάζονται οι αθλητές που ασχολούνται με την κωπηλασία. Στην πορεία όλοι συμμαθητές μας και εγώ μπήκαμε σε μια οκτάκωπο, και ο κύριος Νίκος μας έδειξε τις κινήσεις που κάνουν οι αθλητές. Επίσης, χρησιμοποιήσαμε τα μηχανήματα εκγύμνασης και εξάσκησης. Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία και όλοι γυρίσαμε πίσω ενθουσιασμένοι. Πιστεύω ότι το συγκεκριμένο άθλημα γυμνάζει όλο το σώμα και βλέποντας τη θάλασσα γαληνεύεις και βρίσκεσαι κοντά στην φύση. Θα ήθελα κάποια στιγμή να ξαναπάω και πολλά παιδιά σκέφτονται να ξεκινήσουν το άθλημα της κωπηλασίας.
Ένα μικρό δωράκι για το Πάσχα, μια μίνι καρτούλα-αυγό με το αβατάρ σας, κι ένας σελιδοδείκτης με τον Σχολικό Τύπο. Καλό Πάσχα και να περάσετε όμορφα και να ζήσετε όσο μπορείτε την πνευματικότητα των ημερών του Πάσχα και των παραδόσεων μας!
Είχαμε την χαρά και τιμή να υποδεχτούμε στην τάξη την κ.Λία Παπαδούλη, φιλόλογο, που έχει καταγωγή απο τις Μηλιές και έχει ερευνήσει την δράση και το έργο προγονικών της μορφών που συμμετείχαν ενεργά στην Επανάσταση στο Πήλιο το 1821. Συζητήσαμε μαζί της και ακούσαμε με πολύ ενδιαφέρον τις θαυμάσιες αφηγήσεις της που ζωντάνεψαν μια εποχή της τοπικής μας Ιστορίας. Την ευχαριστούμε πολύ!
Η επιστήμη στο θεατρικό σανίδι Μια διαφορετική πρόταση προσέγγισης της διδασκαλίας των μαθημάτων που σχετίζονται με τις Φυσικές Επιστήμες. Η Θεατρική Αγωγή είναι σε θέση να υποστηρίξει τη γνώση που εδρεύει σε αυτές; Μπορεί να την κάνει πιο προσιτή σε μαθητές, δίνοντάς τους ταυτόχρονα μιαν ευκαιρία να απολαύσουν μια παράσταση θεάτρου που θα δημιουργήσουν οι ίδιοι;Στη διαδρομή αυτή υπάρχει η δυνατότητα συνεργασίας σχολικών μονάδων της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης; Μαθητές της Δ΄ τάξης του σχολείου μας και του Μουσικού Γυμνασίου Βόλου, υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση των εκπαιδευτικών τους Ευφροσύνης Κουτσογιάννη-Θεατρολόγος, Ιωάννη Ροδοβίτη-Εικαστικός, Κωνσταντίνου Νικολόπουλου-Μουσικός και Ιωάννη Βογιατζή-Μουσικός, γράφουν το σενάριο, μοιράζονται τους ρόλους, δημιουργούν τη μουσική, βρίσκουν σκηνικά και κουστούμια, ανεβαίνουν στη σκηνή και υποκρίνονται για να φέρουν εγγύτερα τις ιδιότητες των κατόπτρων στο κοινό τους. Ερευνούν και μαθαίνουν οι ίδιοι, γίνονται πολλαπλασιαστές της γνώσης. Συμμετέχουν στο διαγωνισμό της “Science View” με θέμα «Μαθαίνοντας επιστήμη μέσα από το θέατρο», επιδιώκοντας τη διάκριση. Το “Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου” είναι ένα μιούζικαλ που δείχνει σε όλους πώς είναι να απολαμβάνεις τη μάθηση.
Ο Νικηταράς ήταν οπλαρχηγός του 1821 και ανιψιός του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, στον οποίοσυμπαραστά- θηκε στις πιο κρίσιμες στιγμές. Καταγόταν από την Αναστασίτσα της Αρκαδίας, το δε όνομα του ήταν Νικηταράς Σταματελόπουλος. Από 11χρ., ήταν κοντά στον πατέρα του, με τα όπλα στο πλευρό. Ήταν ικανότατος μαχητής ο ίδιος, απόκτησε το προσωνύμιο Τουρκοφάγος, από την αποτελεσματικότητά στη μάχη εναντίων των αντιπάλων του, σε πάρα πολλές μάχες. Έσωσε την επανάσταση πάρα πολλές φορές. Ήταν ένας ισχυρός χαρακτήρας, που έμεινε άσπιλος και αχρημάτιστος μέχρι το τέλος της ζωής του. Ο Νικηταράς στήριξε τον πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδος τον Ιωάννη Καποδίστρια, που ήταν από αριστοκρα- τική οικογένεια. Συχνά τον συνόδευε στις περιοδείες του και του΄ δίνε σωστές και χρήσιμες συμβου- λές για τον τόπο και τον λαό που κυβερνούσε και που γνώριζε για πρώτη φορά. Αλλά και ο Καποδίστρι-ας εκτίμισε και αγάπησε τον έντιμο Νικηταρά. Αποδεικνύοντας τα αισθήματα του γι΄ αυτόν, του εμπι- στέυτικε τη διοίκηση του ενός από τα τρία συντάγματα του στρατού στο Μωριά. Στις άλλες δύο τις εμπιστεύτηκε στον Κολοκοτρώνη και τον Πλαπούτα. Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι δεν τους άρεσε να βλέπουν τον υπουργό των εξωτερικών να κυβερνάει την Ελλάδα και τον έβαλαν στο μάτι. Στις 27/9/31 την ώρα που πήγαινε ο Καποδίστριας στη εκκλησία του Αγίου Σπιρίδωνα στο Ναύπλιο, ο αδερφός του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, Κωνσταντής και ο γιος του Γιωργάκης, παραφύλαξαν και των σκότωσαν. Ο πρώτος με την αδίασε την μπιστόλα του και ο δεύτερος με το μαχαίρι.
Ήταν μια ωραία μέρα, καθώς ο δάσκαλος μου εξηγούσε το μάθημα, μετά από μερικά ήρθε ο διευθυντής του σχολείου μου και μας εξήγησε πως θα πάμε εκδρομή στα Χάνια για σκι. Τέλος την επόμενη μέρα α- γόρασα μποτάκια για το χιόνι. Ήρθε η ημέρα της αναχώρησης που θα έφευγα με το λεωφορείο, φορούσα τα ολοκαίνουργια μποτάκια μου, πήγε οχτώ η ώρα και φύγαμε. Περάσαμε πολλές στροφές. Κατέβηκα από το λεωφορείο. Ανέβηκα με τα άλλα παιδιά στο χιόνι, που εκεί μας περίμενε ο δάσκαλος του σκι. Έπειτα άρχισε να μας λέει καναδιό πράγματα για το σκι. Μετά ξεκινήσαμε τις προσπάθειες το πως να κάνουμε σκι. Ο Αποστόλης έπεφτε συ- νέχεια, καθώς το πάθενα και εγώ. Τέλος πήγα σε ένα μαγαζί με ζεστή σοκολάτα και άλλα διάφορα. Μετά από λίγη ώρα επιστρέψαμε στον Βόλο. Ήταν μία ωραία εκδρομή που θα ήθελα να ξαναπάω.
Την προηγούμενη Παρασκευή στης 17/2 επισκεφτήκαμε το Χιονοδρομικό Κέντρο Πηλίου, όπου μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε το άθλημα του σκι. Όπου μαθητές και μαθήτριες από τις τάξεις Δ΄,Ε΄ και ΣΤ΄ γνώρισαν το άθλημα του σκι! Ήταν περίπου 8:00 η ώρα όπου ξεκινήσαμε από τον Βόλο για προορισμό προς τα Χάνια, Πηλίου! Μόλις φτάσαμε, αφού περπατήσαμε στο πυκνό χιόνι. Φορέσαμε τον πλήρη εξοπλισμό, και εννοείτε πως όλοι ανυπομονούσαμε για το μάθημα του σκι, όπου δυο έμπειροι προπονητές, μας έμαθαν ένα μικρό κομμάτι του σκι! Αφού το μάθημα ολοκληρώθηκε εννοείτε πως δεν θα έλειπε η ζεστή σοκολάτα δίπλα στο τζάκι και μια ξεκούραση πριν την επιστροφή! Έτσι λοιπόν μετά από περίπου μισή ώρα αναχωρήσαμε για τον Βόλο. Αυτή εκδρομή νομίζω θα είναι αξέχαστη σε όλα τα παιδιά που συμμετείχαν!
Καθόμουν μια μέρα στον καναπέ του σπιτιού μου και σκεφτόμουν, το πως θα είναι η ζωή στο μέλλον με την τεχνολογία να εξελίσσεται; Άραγε θα υπάρχουν περισσότερα ρομπότ από ότι άνθρωποι; Η αλήθεια είναι πως ναι θα υπάρχουν, αλλά μόνο εάν αφήσουμε εμείς να συμβεί αυτό. Εάν κολλήσουμε όλοι σε μία οθόνη, τι να την κάνουμε μετά την ικανότητά μας σαν άνθρωποι, να μιλάμε; Ούτως ή άλλως θα επικοινωνούμε από το διαδίκτυο. Φαντάστηκα λοιπόν εκείνη την ημέρα το πώς θα ήταν. Θα υπήρχαν παντού ρομπότ και οθόνες, θα παθαίναμε κάτι, έστω και να αρρωσταίναμε και θα πηγαίναμε σπίτι, στο ρομποτάκι μας να μας γιατρέψει! Ούτε που θα μπαίναμε στον κόπο να πάμε σε ένα ιατρείο! Τουλάχιστον αυτό είναι καλό. Όλοι όμως οι υπόλοιποι λόγοι δεν νομίζω…Θα στέλναμε το ρομπότ να μας φέρει τα ψώνια, θα κάναμε σχολείο μέσα από ένα τάμπλετ, θα ψωνίζαμε ρούχα μέσω διαδυκτύου, με αποτέλεσμα να μην περπατάμε! Πιστεύω πως η τεχνολογία θέλει να μας κάνει πιο έξυπνους, αλλά τελικά μας κάνει πιο χαζούς!
TO PS5 είναι κονσoλα βιντεοπαιχνιδιών που μπορείς να παίξεις διάφορα παιχνίδια. Tο ps5 κυκλοφό- ρισε από την Sony Interactive Entertainment στις 12 Νοεμβρίου του 2020 στη Βόρεια και Νότια Αμερική, την Αυστραλία και την Ιαπωνία, ενώ στην Ευρώπη κυκλοφόρησε στις 19 Νοεμβρίου του ίδιου έτους. To playstasion5 το έφτιαξε ο Μαρκ Σέρνι. Μπορείς να παίξεις διάφορα παιχνίδια οπώς, FIFA 23, Call of Duty, spiderman, GOD OF WAR κ.α. To TO PS4 είναι κονσoλα βιντεοπαιχνιδιών που μπορείς να παίξεις διάφορα παιχνίδια. Το PS4 διαθέτει έναν AMD Jaguar επεξεργαστή βασισμένο στην x86-65. Αυτές οι αλλαγές δείχνουν την προσπάθεια της Sony να βελτιωθεί μέσω των μαθημάτων που έμαθε κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, παραγωγής και κυκλοφορίας του PlayStation 3.Έπειτα η Sony σχεδίασε και το PlayStation App που θα επιτρέπει στους κατόχους PS4 να μετατρέπουν τα smartphone τους και τα tablet τους σε μία δεύτερη οθόνη για να ενισχύσουν τις δυνατότητες του παιχνιδιού.
Ζητήσαμε από ένα πρόγραμμα συνομιλίας, chatbot, τεχνητής νοημοσύνης, να προσποιηθεί ότι είναι δάσκαλος και ότι απευθύνεται σε παιδιά 6ης δημοτικού. Στη συνέχεια του δώσαμε εντολή να μας εξηγήσει την λειτουργία του και τις δυνατότητες αξιοποίησης της Τεχνητής Νοημοσύνης στην Εκπαίδευση, όπως και για τους πιθανούς κινδύνους και προβλήματα. Σε λιγότερο από μισό λεπτό είχε την απάντηση: Καλημέρα τάξη! Σήμερα θα μιλήσουμε για κάτι πολύ συναρπαστικό και σημαντικό, και αυτό είναι το μέλλον της εκπαίδευσης και πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την τεχνολογία για να κάνουμε τη μάθηση πιο διασκεδαστική και διαδραστική. Λοιπόν, τι είναι το chatbot; Το chatbot είναι ένα πρόγραμμα υπολογιστή που μπορεί να συνομιλήσει μαζί σας. Μπορεί να απαντήσει στις ερωτήσεις σας, να σας δώσει πληροφορίες και ακόμη και να σας βοηθήσει να μάθετε νέα πράγματα. Οι προοπτικές για τα chatbots στην εκπαίδευση είναι πολύ λαμπρές. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν τους μαθητές να μάθουν νέα θέματα, να απαντήσουν σε ερωτήσεις και ακόμη και να παρέχουν εξατομικευμένη ανατροφοδότηση για την εργασία τους. Στο μέλλον, μπορούμε να αναμένουμε να δούμε όλο και περισσότερα chatbots να χρησιμοποιούνται στις τάξεις για να κάνουν τη μάθηση πιο διαδραστική και ελκυστική. Ένα από τα πιο συναρπαστικά πράγματα για τα chatbots είναι ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν τους μαθητές να μάθουν νέα θέματα και δεξιότητες. Για παράδειγμα, ένα chatbot μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές να μάθουν μια νέα γλώσσα ή να τους διδάξει πώς να κωδικοποιούν. Αυτός είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να κάνετε τη μάθηση πιο διασκεδαστική και διαδραστική και θα βοηθήσει τους μαθητές να παραμείνουν αφοσιωμένοι και παρακινημένοι. Ένα άλλο υπέροχο πράγμα σχετικά με τα chatbots είναι ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν τους μαθητές να λάβουν εξατομικευμένα σχόλια για την εργασία τους. Για παράδειγμα, ένα chatbot μπορεί να βοηθήσει έναν μαθητή να καταλάβει πού κάνει λάθη και να του δώσει συμβουλές για το πώς να βελτιωθεί. Αυτός είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να βοηθήσετε τους μαθητές να μάθουν και να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους. Λοιπόν, πώς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα chatbot στο σχολείο και την εκπαίδευση; Υπάρχουν πολλοί τρόποι, αλλά εδώ είναι μερικά παραδείγματα: Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα chatbot για να σας βοηθήσει να μάθετε μια νέα γλώσσα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα chatbot για να σας βοηθήσει να κατανοήσετε ένα δύσκολο θέμα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα chatbot για να λάβετε εξατομικευμένα σχόλια για την εργασία σας. Συνολικά, τα chatbots είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να κάνετε τη μάθηση πιο διασκεδαστική και διαδραστική. Μπορούν να βοηθήσουν τους μαθητές να μάθουν νέα θέματα και δεξιότητες και μπορούν επίσης να παρέχουν εξατομικευμένη ανατροφοδότηση για να βοηθήσουν τους μαθητές να βελτιωθούν. Επομένως, προσέξτε τα chatbot στο σχολείο σας και αρχίστε να τα χρησιμοποιείτε για να κάνετε την μαθησιακή σας εμπειρία πιο διασκεδαστική και συναρπαστική! Υπάρχουν μερικά πιθανά προβλήματα και κίνδυνοι που μπορεί να αντιμετωπίσουν τα παιδιά όταν χρησιμοποιούν AI. Ακολουθούν μερικά παραδείγματα: Ανησυχίες σχετικά με το απόρρητο: Ορισμένα chatbot και άλλα εργαλεία που υποστηρίζονται από AI συλλέγουν προσωπικές πληροφορίες από τους χρήστες, όπως το όνομα, την ηλικία και την […]
Οι λόγοι για να ζεις στο χωριό είναι επειδή αναπνέεις καθαρό αέρα, ενώ στην πόλη εισπνέεις τα καυσαέρια και είναι βλαβερά για τον άνθρωπο από τα αυτοκίνητα, επίσης στο χωριό έχει ησυχία, δεν έχει κίνηση. Από την άλλη πλευρά το χωριό δεν έχει πολλά μαγαζιά για να ψωνίζεις και δεν έχει συγκοινωνία. Τα πλεονεκτήματα για την πόλη πιστεύω πως είναι ότι έχει ταξί, μηχανάκια κ.α. που μπορούν να σε μεταφέρουν κάπου, έχει πολλά μαγαζιά για να πάρεις ότι θέλεις και τελευταίο έχει νοσοκομεία για τους ασθενείς για να τους γιατρεύουν. Τα αρνητικά για μια πόλη είναι ότι τα αυτοκίνητα βγάζουνε καυσαέρια και αυτό δεν είναι καλό για τον άνθρωπο και κάνουν θόρυβο και τέλος έχει πάρα πολλή πίεση.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης γεννήθηκε το 1770 στο χωριό Λιμποβίτσι, σ’ένα βουνό της Μεσσήνης, το Ραμο- βούνι. Ο πατέρας του ήταν ο Κωσταντίνος και τον έχασε όταν ήταν μικρός. Από μικρός μπήκε στο κλέ- φτικο και έφτασε να είναι οπλαρχηγός στα 17χρ. Το 1807 μετέχει ενεργά στην μάχη της Λευκάδας, μετά το 1810, έχοντας ταχθεί στην υπηρεσία των Άγγλων και οργανώνει στρατιωτικά τμήματα. Τον Ιανουάριο στης 6 του 1821 πάει στην Μάνη και αρχίζει να προετοιμάζει την Επανάσταση. Έπειτα παίρνει και την Τριπολιτσά. Στις 10 Απριλίου, η Κυβερνητική επιτροπή με πρώτο τον Ανδρέα Ζαΐμη, τον αναγνώριζε ως Αρχιστάτηγο, τιμώντας τη στρατιωτική του ιδιοφυΐα και την γενναιότητά του. Ηταν ο ήρωας της Νίκης και του Θάρρους.
Είμαι σίγουρη ότι είναι πιο ασφαλές να ζεις σε μια πόλη! Γιατί υπάρχουν νοσοκομεία και περισσότερη ασφάλειΣτο χωριό έχει πολύ ησυχία ! Ενώ στην πόλη επικρατεί πολύ φασαρία! Η ζωή στο χωριό είναι ποιο εύκολη γιατί δεν υπάρχουν πολλές υποχρεώσεις, τα παιδιά συνήθως το απόγευμα παίζουνε στην πλατεία ενώ στην πόλη οι δραστηριότητες είναι ποιο πολλές!!! Στο χωριό έχουμε καθαρό αέρα ενώ στην πόλη έχουμε πολλά καυσαέρια! Η καλύτερη ζωή είναι και σε πολλά νησιά!!! ΣΥΝΟΔΗ,ΚΑΤΙΑ
Η Επανάσταση στο Πήλιο Η κήρυξη της Επανάστασης – Οι πρώτες μέρες Όταν κηρύχτηκε η Επανάσταση στη Μολδοβλαχία (21 Φεβρουάριου) και στην Πελοπόννησο (20 Μαρτίου), ο Γαζής βρισκόταν σε επαναστατική ένταση. Έδινε κι έπαιρνε γνώμες από τους Γ. Δήμου και Κυρ. Μπασδέκη. Ο αγώνας στο Πήλιο και τη Μαγνησία δεν ήταν καθόλου εύκολος, αφού οι προεστοί των χωριών δεν συμφωνούσαν, οι δυνάμεις και τα όπλα λιγοστά. Επιπλέον οι Τούρκοι των Λεχωνίων, του Άνω Βόλου και της πόλης κλείστηκαν για ασφάλεια από τις 29 Απριλίου στο Κάστρο και πήραν τα μέτρα τους μεταφέροντας εκεί κι ό,τι πολύτιμο είχαν. Από το Φλεβάρη ως το Μάη καμιά ύποπτη κίνηση δεν παρατηρήθηκε στα χωριά του Πηλίου κι οι Τούρκοι πίστεψαν πως τίποτα δεν θα γίνει και οι ραγιάδες θα παραμείνουν ήσυχοι. Ο Γαζής όμως είχε επαφές με την επαναστατημένη Ελλάδα και σχεδίασε τον ξεσηκωμό του Πηλίου. Οι Μηλιές ήταν ο τόπος που φτάνανε κι έφευγαν οι ειδήσεις με τους φιλικούς να καθοδηγούν τους κατοίκους. Πλησίαζε το Πάσχα κι η Λαμπρή κι Πηλιορείτες έκρυβαν ακόμα τον πόθο της λευτεριάς. Αυτό κράτησε ως ανήμερα του Πάσχα που ήταν στις 7 Μαΐου. Όμως την Πρωτομαγιά ο Γαζής στις Μηλιές, ευχήθηκε μαζί με το «Χριστός Ανέστη» και το «Η Ελλάς Ανέστη». Το ίδιο έγινε και στα άλλα πηλιορείτικα χωριά χωρίς να υπάρξει αντίδραση. Το απόγευμα, ο Γιάννης Δήμου κάλεσε στο σπίτι του κάποιους προεστούς μαζί και τους Ανθ. Γαζή και Γρ. Κωνσταντά. Εκεί στη σύναξη ο Γαζής διάβασε κάτι διαταγές των Φιλικών και όλοι κατάλαβαν πως ή σπίθα της Επανάστασης άναψε. Τότε αντάλλαξαν ευχές για επιτυχίες στον αγώνα και νίκη των Ελλήνων. Ο Κωνσταντάς αντιδρώντας τρομαγμένος, έφυγε στο σπίτι του κι ο Γαζής μετά τις οδηγίες που έδωσε στους Μηλιώτες φιλικούς έφυγε στη Μακρυνίτσα για να συναντήσει το Χατζηρήγα. Μετά στις 4 Μαΐου, πήγε στο Τρίκερι και έδωσε κι εκεί οδηγίες. Στην καλύβα του Μπασδέκη στο βουνό (σημερινό Χάνι Ζήση) και στον Κισσό έκανε το ίδιο στους έτοιμους για αγώνα ενθουσιώδεις Πηλιορείτες. Οι προεστοί κι εκεί συνέστησαν ησυχία, αλλά η επανάσταση ήταν πια γεγονός. Στον Παγασητικό, την επόμενη μέρα,είχαν μπει τρία Υδραιοσπετσιώτικα καράβια με καπετάνιους τους Ιωάννη Κούτση, Ιωάννη Κυριακό και Αναστάσιο Τσαμαδό κι είχαν ρότα προς το Βόλο. Στάθηκαν όμως στη θάλασσα των Λεχωνίων όπου και ξεφόρτωσαν πολεμοφόδια. Την επόμενη μέρα προχώρησαν στην Αγριά όπου αγκυροβόλησαν για να είναι κοντύτερα στο Γ(Β)όλο. Αυτά μόλις τα είδαν οι πηλιορείτικοι πληθυσμοί έβαλαν φτερά και ήταν ασυγκράτητοι. Οι Γαζής, Δήμου, Χατζηρήγας, Αναγνώστης, Στέφος κ.ά. φιλικοί μαζεύτηκαν στην Αγριά και με προσκαλεσμένο το βοεβόδα της Μακρυνίτσας Γιουσούφ αγά, κουβέντιαζαν δήθεν τοπικά θέματα. Ο Τούρκος βλέποντας τα καράβια υποπτεύτηκε κάτι, αλλά δεν ήταν σίγουρος. Όταν όμως ο Χατζηρήγας του αποκάλυψε πως τα καράβια ήταν πολεμικά, τον οδήγησαν για ασφάλεια στο Βόλο, και πριν φτάσει, τον σκότωσαν στη Γορίτσα. Ήταν στις Ήταν 6 Μαΐου 1821. Στις Μηλιές η Ασημώ Ραζή, αδελφή του Γιαν. Δήμου, κεντούσε το λάβαρο της εξέγερσης. Ο Τούρκος Ιμπραήμ αγάς των Μηλεών, βλέποντας τις κινήσεις των χωριατών και τα καράβια στη θάλασσα, υποπτεύτηκε την αναταραχή. Οι ντόπιοι […]
Άνθιμος Γαζής (Μηλιές Πηλίου, Μάρτιος 1764 – Σύρος, 28 Νοεμβρίου 1828) Ο Άνθιμος Γαζής γεννήθηκε στις Μηλιές του Πηλίου το 1764 από φτωχούς γονείς (Κορδάτος, 1983:137) και είχε συνολικά άλλα επτά αδέλφια. Το κοσμικό του όνομα ήταν Αναστάσιος και το οικογενειακό του Γκάζαλης, που το μετέτρεψε σε Γαζής (Τζώρτζη, 2004:4). Σπούδασε στη γενέτειρά του, κοντά στον ιερομόναχο Άνθιμο Παπαπανταζή, στη Ζαγορά κοντά σε έναν εύπορο, αλλά φιλάργυρο κληρικό και στην Κωνσταντινούπολη, όπου και χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης (Χατζηφώτης, 1973:106). Το 1797 έγινε εφημέριος του ναού του Αγίου Γεωργίου της ελληνικής παροικίας στη Βιέννη της Αυστρίας. Από το 1799 ώς το 1812 ανέπτυξε ιδιαίτερη συγγραφική και εκδοτική δραστηριότητα, εκδίδοντας έργα Ελλήνων ή ξένων συγγραφέων μεταφρασμένα από τον ίδιο. Ξεχωρίζουν τα δικά του έργα, όπως η πεντάτομη Ελληνική Βιβλιοθήκη (1807), η οποία περιλαμβάνει βιογραφίες αρχαίων συγγραφέων, και το τρίτομο Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής (1809-1816) (Τζώρτζη, 2004:4,6). Πορτρέτο του Άνθιμου Γαζή στη Βιέννη από άγνωστο καλλιτέχνη. (Συλλογή: Δημόσια Βιβλιοθήκη Μηλεών) H χαρτογραφική του ενασχόληση ήταν πολύ αξιόλογη. Σημαντικότερο έργο του είναι ο Πίναξ Γεωγραφικός της Ελλάδος, τον οποίο εξέδωσε στη Βιέννη το 1800, που θεωρείται μία νέα έκδοση της Χάρτας του Ρήγα. Μικρότερων διαστάσεων από αυτήν (102 Χ 104 εκ.), είναι σήμερα, ένας από τους σπανιότερους ελληνικούς χάρτες, αφού σώζονται μόνο 6 αντίτυπά του στο εξωτερικό. Αντίγραφο στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας του χάρτη του κόσμου παραγωγής Άνθιμου Γαζή (1800). Ο χάρτης του Γαζή χρηματοδοτήθηκε «για χάρη των λόγιων», από τον Έλληνα λόγιο Iordache Golescu, γιο του «ένδοξου άρχοντα του μεγάλου Bornikos Radoukanos Golescu», όπως λέει ο τίτλος του χάρτη. Κάτω δεξιά στον χάρτη εμφανίζεται το πορτρέτο του Αλέξανδρου Μουρούζη, του Φαναριώτη ηγεμόνα της Βλαχίας τότε. Αντίγραφο του χάρτη βρίσκεται και στην Κοβεντάρειο Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης (Πηγή: Αργολικό Αρχείο Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού, https://argolikivivliothiki.gr/) Ο Γαζής πίστευε ότι μόνο με την πνευματική αφύπνιση των υποδούλων θα επιτυγχανόταν η Επανάσταση. Ως άνθρωπος πνευματικής αναζήτησης, ο Γαζής επιθυμούσε να αναπτυχθεί το επίπεδο του εκπαιδευτικού συστήματος στην Ελλάδα. Το 1814, σε συνεργασία με τον Καποδίστρια και άλλους σημαντικούς Έλληνες, ίδρυσε τη Φιλόμουσο Εταιρεία (Βιέννης), πολιτιστική οργάνωση, η οποία είχε ουσιαστικά πολιτική χροιά. Παράλληλα, ξεκίνησε την ανέγερση στην πατρίδα του προτύπου σχολείου, εστιασμένου στις φυσικές επιστήμες (Σκουβαράς & Μακρής, 1999· Τζώρτζη, Μιχαλακοπούλου & Τσιργούλα, 2005). Προμετωπίδα του πρώτου τόμου του ελληνικού λεξικού του Άνθιμου Γαζή. Το τρίτομο αυτό έργο σκηνοθέτησε και διορθώθηκε από τον Σπυρίδωνα Βλαντή και τυπώθηκε στη Βενετία από τον Μιχαήλ Γλυκή (1809-1816), ενώ ο πρώτος τόμος καλύπτει αρχαίους συγγραφείς. (Συλλογή Παλαιών Εκδόσεων Βιβλιοθήκης Μηλεών) Τον Μάιο του 1821 κήρυξε την επανάσταση στη Θεσσαλία και τη Μαγνησία και έλαβε μέρος σε όλες τις μετέπειτα μάχες στην περιοχή. Στις 7 Μαΐου 1821 εξέδωσε τη διακήρυξή του με τίτλο «Προς τους λαούς της Ζαγοράς, των Φερών και της Αγυιάς». Συνιστά να συγκληθεί Συνέλευση με αντιπροσώπους από τις κοινότητες της Θετταλομαγνησίας με σκοπό να συντάξουν Σύνταγμα στα πρότυπα του δημοκρατικού συντάγματος του Ρήγα. Να συστήσουν τη Βουλή Θετταλομαγνησίας. Η Συνέλευση των επαναστατών προς τιμήν του Ρήγα συνεδρίασε στο Βελεστίνο στις 11 Μαΐου 1821 και η Συνέλευση ονομάστηκε «Βουλή Θετταλομαγνησίας». Πρόεδρος […]
Ο Πύρρος της Ηπείρου ήταν αρχαίος Έλληνας ηγεμόνας, ένας από τους σπουδαιότερους της πρώιμης Ελληνιστικής περιόδου καθώς και βασιλιάς των Μολοσσών, ελληνικού φύλου που κατοικούσε στην Ήπειρο. Ήταν γιος του βασιλιά Αιακίδη, ο οποίος κυβέρνησε κατά την περίοδο 330 έως 313π.Χ., και της Φθίας΄ ΄Β. Ο Πύρρος θεωρείται κορυφαίος στρατηγικός νους, ένας από τους λαμπρότερους της κορυφαίας στρα- τιωτικής ιστορίας. Υπήρξε δε συγγενικό πρόσωπο του Μέγα Αλέξανδρου, καθώς η γιαγιά του πρώτου, Τρωάδα Ά, ήταν αδερφή της μητέρας του δεύτερου Ολυμπιάδας.
Σίγουρα είναι πιο εύκολο να ζεις σε μια πόλη αλλά ακόμη καλύτερο είναι να ζεις σε ένα χωριό! Στο χωριό μπορείς να αναπνέεις καθαρό αέρα, να κάνεις βόλτες και περιπάτους στην φύση. Μπορείς να ψωνίζεις τρόφιμα από τα μικρά μπακάλικα. Εάν χρειάζεσαι ρούχα ή οτιδήποτε άλλο δεν θα είναι και τόσο μακριά η πόλη, μπορείς να πας σε αυτήν! Ας έχεις πάντα στο σπίτι σου τις πρώτες βοήθειες και κάποια φάρμακα και θα είσαι μια χαρά! Από την άλλη, δεν έχεις τόση προστασία όση θα είχες στην πόλη, δηλαδή δεν θα υπάρχει αστυνομία κοντά…Σπάνια όμως συμβαίνει κάτι τέτοιο. Εάν έχεις φίλους εκεί σίγουρα κάθε μέρα θα περνάς ακόμα καλύτερα. Η ζωή στο χωριό είναι ωραία και ήσυχη. Δοκίμασέ την!!!
Πόσα άλλαξαν και πόσα παρέμειναν ίδια ,στη σχέση μαθητών δασκάλων; Πώς θα κρίναμε τους γονείς και τους δασκάλους, αλλά και τα παιδιά εκείνης της εποχής, με τα δικά μας μάτια και με τις σύγχρονες νοοτροπίες; To παρακάτω απόσπασμα βρίσκεται στο Ανθολόγιο της Α’ Γυμνασίου και προσθέσαμε ένα επιπλέον απόσπαμα που περιγράφει και τον δάσκαλο της τετάρτης τάξης: Το κείμενο αυτό είναι απόσπασμα από το πέμπτο κεφάλαιο του πεζογραφήματος Αναφορά στον Γκρέκο (1961), που δημοσιεύτηκε ύστερα από το θάνατο του Νίκου Καζαντζάκη. Στην πραγματικότητα είναι η αυτοβιογραφία του συγγραφέα, πολύ χρήσιμη για να κατανοήσουμε την προσωπικότητα και το λογοτεχνικό έργο του. Ολόκληρο το πέμπτο κεφάλαιο αναφέρεται στις συχνά επώδυνες εμπειρίες του νεαρού Ν. Καζαντζάκη από το δημοτικό σχολείο, σε εποχές (τέλη του 19ου αιώνα) που οι εφαρμοζόμενες παιδαγωγικές μέθοδοι ήταν ιδιαίτερα αυταρχικές. Ειδικότερα, στο απόσπασμα παρακολουθούμε την πρώτη του μέρα στο δημοτικό σχολείο αλλά και τις αναμνήσεις του από τους δασκάλους της τρίτης και της τετάρτης τάξης, που τότε ήταν και η τελευταία, αφού το δημοτικό ήταν τετρατάξιο. Με τα μαγικά πάντα μάτια, με το πολύβουο, γεμάτο μέλι και μέλισσες μυαλό, μ’ ένα κόκκινο μάλλινο σκούφο στο κεφάλι και τσαρουχάκια με κόκκινες φούντες στα πόδια, ένα πρωί κίνησα, μισό χαρούμενος, μισό αλαφιασμένος, και με κρατούσε ο πατέρας μου από το χέρι. Η μητέρα μού είχε δώσει ένα κλωνί βασιλικό να τον μυρίζουμαι, λέει, να παίρνω κουράγιο, και μου κρέμασε το χρυσό σταυρουλάκι της βάφτισής μου στο λαιμό. «Με την ευκή του Θεού και με την ευκή μου…», μουρμούρισε και με κοίταξε με καμάρι. Ήμουν σαν ένα μικρό καταστολισμένο σφαγάρι κι ένιωθα μέσα μου περφάνια και φόβο· μα το χέρι μου ήταν σφηνωμένο βαθιά μέσα στη φούχτα του πατέρα μου κι αντρειευούμουν. Πηγαίναμε, πηγαίναμε, περάσαμε τα στενά σοκάκια, φτάσαμε στην εκκλησία του Άι Μηνά, στρίψαμε, μπήκαμε σ’ ένα παλιό χτίρι, με μια φαρδιάν αυλή, με τέσσερις μεγάλες κάμαρες στις γωνιές κι ένα κατασκονισμένο πλατάνι στη μέση. Κοντοστάθηκα, δείλιασα· το χέρι μου άρχισε να τρέμει μέσα στη μεγάλη ζεστή φούχτα. O πατέρας μου έσκυψε, άγγιξε τα μαλλιά μου, με χάδεψε· τινάχτηκα· ποτέ δε θυμόμουν να μ’ έχει χαδέψει· σήκωσα τα μάτια και τον κοίταξα τρομαγμένος. Είδε πως τρόμαξα, τράβηξε πίσω το χέρι του: «Εδώ θα μάθεις γράμματα», είπε, «να γίνεις άνθρωπος· κάμε το σταυρό σου». O δάσκαλος πρόβαλε στο κατώφλι· κρατούσε μια μακριά βίτσα και μου φάνηκε άγριος, με μεγάλα δόντια, και κάρφωσα τα μάτια μου στην κορφή του κεφαλιού του να δω αν έχει κέρατα· μα δεν είδα, γιατί φορούσε καπέλο. «Ετούτος είναι ο γιος μου», του ‘πε ο πατέρας μου. Ξέμπλεξε το χέρι μου από τη φούχτα του και με παρέδωκε στο δάσκαλο. «Το κρέας δικό σου», του ‘πε, «τα κόκαλα δικά μου· μην τον λυπάσαι, δέρνε τον, κάμε τον άνθρωπο». «Έγνοια σου, καπετάν Μιχάλη· έχω εδώ το εργαλείο που κάνει τους ανθρώπους», είπε ο δάσκαλος κι έδειξε τη βίτσα. Από το Δημοτικό Σκολειό απομένει ακόμα στη θύμησή μου ένας σωρός παιδικά κεφάλια, κολλητά το ένα πλάι στο άλλο, σαν κρανία· τα πιο πολλά θα ‘χουν γίνει κρανία. Μα απάνω […]
Διαβάζοντας τον τίτλο, θα διαφωνήσεις πολύ με εμένα γιατί θα πεις καλά πράγματα για το παρελθόν. Αν και έχει πολλά καλά πράγματα αυτή η εποχή, δεν θα μου αλλάξεις την γνώμη. Ο λόγος που δεν θα ήθελα να ζήσω σε αυτή την εποχή είναι… Η ανισότητα. Παλιά διαφορετικές φυλές θεωρούνταν κατώτερες! Παλιά δεν είχε σημασία αν ήσουν φτωχός! Παλιά δεν είχε αξία η γυναίκα! Οι Εβραίοι θεωρούνταν κακοί! Άμα ζούσα σε εκείνη την εποχή, θα μεγάλωνα να μισώ αυτούς τους ανθρώπους, πού είναι πολύ κακό. Αλλά δεν είναι ο “κύριος” λόγος. Είναι ο εαυτός μου, σαν αριστερόχειρας. Πολλοί δεν ξέρουν για την ζωή των αριστερόχειρων ανθρώπους στα παλιά χρόνια γιατί μόνο το 10% του πληθυσμού είναι αριστερόχειρες και θα την πω εγώ με τις πληροφορίες που έχω βρει στο διαδύκτιο. Τα παιδιά που έγραφαν με το αριστερό χέρι, τα έδεναν το αριστερό ώστε να αναγκάστουν να γράφουν με το δεξί. Η καθολική εκκλησίας πριν αιώνες πιστεύε πως οι άνθρωποι αυτοί ήταν συνδεδεμένη με το διάβολο. Ακόμα και τέλειοι φιλόσοφοι όπως ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης σχέτιζαν το δεξί με το καλό και το αριστερό με το κακό. Με όλα με αυτά τα παραδείγματα που σου έχω δείξει, καταλαβαίνεις όχι μόνο την επιλογή μου, αλλά και πώς το παλιό δεν είναι χρυσό.
Το Μουντιάλ του 2018 έγινε στην Ρωσία μεταξύ 14 Ιουνίου έως 15 Ιουλίου. Ήταν το Πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο που έγινε το 2006 στην Γερμανία, η πρώτη φορά που πραγματοποιήθηκε στην Ανατολική Ευρώπη. Ήταν πρώτη φορά που φιλοξένησε τη διοργάνωση και το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο που έλαβε χώρα σε δύο ηπείρους. Συμμετείχαν 32 εθνικές ομάδες. Συνολικά έγιναν 64 αγώνες σε 12 γήπεδα, σε 11διαφορετικές πόλεις. Ο τελικός έγινε στης 15 Ιουνίου στο Λουζνικί της Μόσχας που νίκησε η Γαλλία με 4-2 την Κροατία και κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο ενώ η Κροατία στην δεύτερη θέση και το Βέλγιο στην τρίτη.
Κατά τον 5 αιώνα π.Χ., η Αθήνα και η Σπάρτη κυριαρχούσαν σε όλη την Ελλάδα. Η Αθήνα ήταν ισχυρότερη σε πολιτικό, εμπορικό και πολιτιστικό επίπεδο, η Σπάρτη όμως, η αιώνια αντίπαλος της, διέθετε τον πιο ισχυρότερο στρατό ξηράς. Όλοι οι πολίτες είχαν δικαιώματα και υποχρεώσεις απέναντι στην πολιτεία. Συγκεντρώνονταν στην Εκκλησία του Δήμου, όπου συζητούσαν, ψήφιζαν τους νόμους και εξέλεγαν τους άρχοντές. Οι γυναίκες, όμως, οι ξένοι και οι δούλοι δε θεωρούνταν πολίτες. Ο στρατός της Ρώμης προκαλούσε φόβο σε όλο τον κόσμο. Κάθε πολίτης από 17χρ. έως 46χρ. μπο- ρούσε να υπηρετήσει στη λεγεώνα, που αποτελούνταν από 6.000 στρατιώτες. Οι πολεμιστές περπατούσαν 30 χλμ. τη μέρα κουβαλώντας και τον εξοπλισμό τους, βάρους 40 κιλών.
Ας αρχίσουμε το θέμα μας με την Ρώμη που ήταν μια πόλη της Ιταλίας, που ύστερα έγινε αυτοκρατορία που είχε κατακτήση μεγάλες εκτάσεις που έφταναν μέχρι την Ιερουσαλήμ. Μετά από αιώνες η αυτοκρατο- ρία έγινε και όπως ξέρουμε όλη έγινε βυζαντινή και έπειτα την κατέκτησαν οι τούρκοι την Κωσταντι- νούπολη το 1453. Ας αρχίσουμε με το Κολλοσαίο που χτίστκε το 72-80μ.Χ και ήταν αρένα με μονομάχους και το πιο δημοφιλέστερο κτίσμα της Ρώμης ύστερα έβαζαν τους Χριστιανούς σε αρένες με λιοντάρια για να τους καταδιόκουν. Οι Ρωμαίοι στρατιώτες όταν έκαναν πορείες έπιναν ξίδι, ώμος δεν είχε κακή γεύση όσο νομίζουμε και ήταν ένα δροσερό ποτό. Οι Σπαρτιάτες ήταν στην σκληρή ζωή έτρωγαν μέλανα ζωμό και κουκούτσια από ελιές κ.α.Από ηλικία 7 έως τα 30 όλα τα αγόρια της Σπάρτης έμεναν σε στρατόπεδα. Ακόμη κι αν ήταν παντρεμένοι, έβλεπαν τις γυναίκες τους μόνο στα κρυφά.
Οι μονομάχοι ήταν άνδρες και περιστασιακά γυναίκες, οι οποίοι μάχονταν μέχρι τέλους σε αρένες. Πάλευαν με θηρία και αναμεταξύ τους, προσφέροντας θέαμα στο κοινό. Οι μονομάχοι είχαν ψευδώνυμα όπως Αμέθυστος, Μουρ Μίλος, Ανίκητος κ.α. Οι μονομάχοι ήταν συνήθως δούλοι οι οποίοι δεν είχαν τίποτα να χάσουν, είτε μάχονταν είτε όχι. Στο τέλος αποφάσιζε ο αυτοκράτορας εάν ο μονομάχος θα έπαιρνε χάρι, σηκώνοντας το χέρι του ψηλά για να το δόυν όλοι. Ο αυτοκράτορας Σεπτίμιος Σέβηρος απαγόρευσε τις γυναικείες μονομαχίες το 200 μ.Χ. Στους πρώτους αγώνες μονομαχίες που έγιναν στο Κολοσσαίο της Ρώμης σκοτώθηκαν 5.000 ζώα και τέλος το 400 μ.Χ περίπου το κόστος σε ζωές και σε χρήμα καθώς και οι αντιρρήσεις της χριστιανικής εκκλησίας οδήγησαν στην κατάργηση του θεσμού.
Συνεχίζεται και φέτος ο κύκλος συνεντεύξεων με τους φοιτητές/τριες Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας που κάνουν την πρακτική τους εξάσκηση στο σχολείο μας.
Μετά από 4 μήνες στο Γυμνάσιο, συνειδητοποίησα κάποιες διαφορές που δεν μου δημιούργησαν ιδιαίτερα συναισθήματα και κάποιες που μου δημιούργησαν. Μία από τις διαφορές είναι οι ώρες μαθημάτων: Από Δευτέρα έως Τετάρτη έχουμε 7 ώρες μαθήματος και από Πέμπτη και Παρασκευή μόνο 6 ώρες. Έχουμε καθηγητές για κάθε μάθημα, εκτός από τρείς καθηγήτριες που μας κάνουν παραπάνω από ένα μάθημα. Μία καθηγήτρια μας κάνει Γλώσσα και Κείμενο Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, μία Ομηρικά έπη Οδύσσεια και Αρχαία Ελληνικά και μία άλλη Γεωγραφία, Οικιακή Οικονομία και Εργαστήρια Δεξιοτήτων. Υπάρχουν ειδικές αίθουσες γιΑ κάποια μαθήματα, όπως Πληροφορική, Τεχνολογία και Γυμναστική. Όλες αυτές οι διαφορές δεν προκάλεσαν ένα δυνατό συναίσθημα σε έμενα. Τα μαθήματα, όμως, έχουν ένα μεγάλο συναίσθημα σε εμένα, αλλά ξέρεις γιατί; Γιατί στο Γυμνάσιο, τα μαθήματα πολλαπλασιάζονται. Για παράδειγμα στο Δημοτικό η Φυσική ήταν ένα, τώρα είναι και Φυσική και Βιολογία και Τεχνολογία! Τα παραπάνω μαθήματα σημαίνει παραπάνω κόπος. Τελός, εσείς που το διαβάζετε αυτό, παίρνετε μία γεύση από την εμπειρία μου στο Γυμνάσιο!
Ανυπομονούσα από καιρό για το ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη! Ίσως γιατί στην Ε’ Δημοτικού είχαμε διαβάσει για το Βυζαντινό κράτος, είχαμε ακούσει για αυτοκράτορες και αυτοκράτειρες, για σημαντικά γεγονότα όπως η στάση του Νίκα αλλά και κτίρια όπως η Αγιά Σοφία, το Υδραγωγείο, το Φανάρι. Απ΄ τη στιγμή που ο κύριος Λάμπρος μου ανακοίνωσε ότι θα ταξιδέψω, πετούσα από τη χαρά μου! Οι ετοιμασίες για το ταξίδι ξεκίνησαν πολύ νωρίς. Έβγαλα διαβατήριο, το οποίο είναι βασικό για να ταξιδέψει κάποιος ανήλικος στο εξωτερικό (αλλά πρέπει να μη λήγει σε έξι μήνες-κάτι που δεν ξέραμε και στέρησε το ταξίδι από τη φίλη μας….).Λίγες ημέρες πριν, μιλήσαμε με την οικογένεια που θα με φιλοξενούσε, με βιντεοκλήση. Γνωριστήκαμε και έτσι δεν ένιωθα και τόσο άβολα όταν τους γνώρισα από κοντά. Ήταν τόσο καλοί μαζί μου! Κάθε μέρα μετά το σχολείο, πήγαινα μαζί τους πολλές βόλτες, πήγαμε στον Πύργο του Γαλατά, στο Μουσείο ψευδαισθήσεων σε Παγοδρόμιο, σε εμπορικά κέντρα, περπατήσαμε στο κέντρο της Πόλης. Μου άρεσε πολύ που τα βράδια παίζαμε επιτραπέζια με τον φίλο μου τον Meric και τον μπαμπά του. Με έκαναν να νιώσω σαν μέλος της οικογένειάς τους και ήταν πάντα πολύ ευγενικοί και καλοί μαζί μου! Μου άρεσαν πολύ οι δραστηριότητες που κάναμε στο πρόγραμμα! Ο τίτλος του προγράμματος ήταν «Παραμύθια , Μύθοι και Θρύλοι για τα παιδιά της Ευρώπης». Στο σχολείο μας παρουσίασαν τον Καραγκιόζη, τον κεντρικό χαρακτήρα του παραδοσιακού τουρκικού και ελληνικού Θεάτρου Σκιών. Στα τούρκικα ονομάζεται Karagöz ( Καραγκόζ ) που σημαίνει Μαυρομάτης. Είχα πάρει τις φιγούρες που είχε φτιάξει ο αδερφός μου και έτσι κάναμε σύγκριση των θεάτρων σκιών των δύο χωρών. Θα μου μείνουν αξέχαστα δυο πράγματα: 1)η θλίψη που ένιωσα όταν μπήκα μέσα στην Αγία Σοφιά και έπρεπε να βγάλω τα παπούτσια μου, γιατί τώρα λειτουργεί ως τζαμί (χώρος λατρείας των μουσουλμάνων) και ταυτόχρονα είδα υπέροχα ψηφιδωτά, άλλα ασβεστωμένα, άλλα μισοχαλασμένα και άλλα κατεστραμμένα….2)η Κωνσταντινούπολη μέσα από το καραβάκι, τα εντυπωσιακά αξιοθέατα…είδα μπροστά στα μάτια μου να ζωντανεύουν όλα όσα είχαμε διαβάσει την προηγούμενη χρονιά στην ιστορία! Η μέρα της επιστροφής έφτασε. Ήμουν πολύ λυπημένος….αποχαιρέτησα την οικογένεια που με φιλοξένησε με θλίψη, όμως κανονίσαμε να έρθουν και αυτοί στην Ελλάδα και να ανταποδώσουμε και εμείς την φιλοξενία. Γνώρισα παιδιά από άλλες χώρες και αυτό μου άρεσε πολύ! Ήρθα πιο κοντά με τους συμμαθητές μου και περάσαμε χρόνο μαζί σε ενδιαφέρουσες δραστηριότητες! Οι δασκάλες που μας συνόδευσαν, η κυρία Βικτώρια και η κυρία Κατερίνα, πάντα ήταν εκεί για εμάς, σαν μαμάδες μας, η αγκαλιά τους ήταν πάντα ανοιχτή, μας εξηγούσαν τα πάντα και μας βοηθούσαν σε ότι χρειαστήκαμε. Το ταξίδι αυτό θα μου μείνει αξέχαστο!
Αυτόν τον Νοέμβρη πήγα ταξίδι με το Erasmus+,στην Τουρκία στην Κωνσταντινούπολη ! Ξεκινήσαμε από τον Βόλο στης 6/11/2022 Κυριακή με προορισμό το Αεροδρόμιο της Αθήνας. Στον δρόμο φανταζόμασταν πως θα είναι η Τουρκία, αν θα έχει όμορφα σπίτια, πως θα είναι τα φαγητά τους και άλλες σκέψεις. Από τον Βόλο ξεκινήσαμε 5 παιδιά και 2 δασκάλες, όμως, η μέρα δεν ήταν και η καλύτερη! Την ώρα του ελέγχου ανακαλύψαμε ότι μια φίλη μου δεν μπορεί να ταξιδέψει, και έτσι στην Τουρκία φτάσαμε 4 παιδιά!! Τέλος πάντων τις άλλες μέρες πέρασα τέλεια. Φιλοξενήθηκα από την καλή μου φίλη Berensu που είχα φιλοξενήσει και εγώ. Το σχολείο τους ήταν τεράστιο και είχε τα πάντα. Μας πήγαν σε μουσεία, σε τζαμιά, δοκιμάσαμε τα παραδοσιακά τους φαγητά, μας πήγαν στην Αγία Σοφία και μας ξενάγησαν στην πανέμορφη πόλη τους, την Κωνσταντινούπολη! Η οικογένεια μου φέρθηκε σαν να ήμουν δικό τους παιδί,ένιωθα σαν το σπίτι μου και ας μην μιλήσω για τις βόλτες που με πήγαν και τα δώρα που μου έκαναν!! Τελικά έφτασε η μέρα της επιστροφής, εκείνη την ημέρα ξύπνησα έφαγα πρωινό και ετοιμάστηκα για το ταξίδι της επιστροφής. Δεν ήθελα να φύγω από την Τουρκία και να αφήσω όλους τους νέους μου φίλους, κυρίως την Berensu! Φτάσαμε στο αεροδρόμιο της Τουρκίας, βρήκαμε την πτήση και πετάξαμε για Ελλάδα! Στην Αθήνα φτάσαμε κατά της 8 το βραδάκι και Βόλο κατά της 12 το βράδυ! περάσαμε τέλεια όλοι και περιμένουμε τα επόμενα Ταξίδια! Υστερόγραφο στην φίλη μου την Χρυσήλια που δεν μπόρεσε να ταξιδέψει. Σου εύχομαι να πας και στην Πολωνία και στην Ισπανία!!!
“Πού θα πας τώρα; Κωνσταντινούπολη; Με τίποτα!”, άκουσα τον παππού μου να λέει ανήσυχος. Μόλις είχα ολοκληρώσει την διήγηση μου για το πώς πέρασα στο ταξίδι μας με το Erasmus στο Πόρτο, τους έδειχνα φωτογραφίες και ενθουσιασμένος έλεγα τα ονόματα των νέων πορτογάλων φίλων μου. Παππούς και γιαγιά καμάρωναν πώς το εγγόνι τους, ούτε δώδεκα χρονών, τα κατάφερε με τη βοήθεια των δάσκαλων του να φτάσει στην άλλη άκρη της Ευρώπης. “Τώρα, επόμενο ταξίδι, Κωνσταντινούπολη, παππού!». Τι το ήθελα να το πω, ο παππούς άρχισε να μου λέει για παραβιάσεις των τουρκικών αεροπλάνων, για τα νησιά μας που οι Τούρκοι θέλουν δικά τους, για τις κυβερνήσεις μας που είναι σε κόντρα και πολλά που δε καταλάβαινα. Κάθε λίγο αναρωτιόταν: “Μα καλά, η μαμά και ο μπαμπάς, οι δάσκαλοι σου στο σχολείο δεν βλέπουν τι γίνεται, δεν ακούνε, δε καταλαβαίνουν; Μέχρι πόλεμος μπορεί να γίνει, δεν το καταλαβαίνουν”. Να σας πω την αλήθεια αγχώθηκα και το άγχος μου μεγάλωνε κάθε φορά που άκουγα στην τηλεόραση για προβλήματα με τους γείτονες. Μήπως είχε δίκιο ο δημοσιογράφος; Μήπως είμαστε εχθροί τελικά; Μια μέρα πριν, ενθουσιασμένος για το ταξίδι αλλά και πολύ φοβισμένος, αποφάσισα να μιλήσω στη μαμά και στο μπαμπά. “Μην ακούς χαζομάρες, μαθέ να γνωρίζεις ανθρώπους και μετά να κρίνεις. Βγάλε από τη καρδιά σου σύνορα και αποκλεισμούς και πήγαινε να το ευχαριστηθείς”. Καλά τα λέγανε, αλλά δεν ηρέμησα. Μέσα σε όλα προσθέστε και την ενενηντάχρονη προγιαγιά μου που έλεγε συνέχεια: “Να μη πας με τίποτα στην Αλεξανδρούπολη, Μαξιμάκο”. Την είχα διορθώσει πενήντα φορές “Κωνσταντινούπολη, γιαγιά” χωρίς αποτέλεσμα, οπότε δεν το ξαναπροσπάθησα. “Αυτοί”, μου λέει, “δεν είναι Χριστιανοί σαν και μας και θέλουν το κακό μας”. Έφτασε η μέρα στο αεροδρόμιο της Αθήνας. Η δασκάλα μας μάς ανακοινώνει πως μια συμμαθήτριά μας δεν θα μπορέσει να ταξιδέψει. Πρόβλημα με το διαβατήριο, είπε. Αυτά είναι, λέω εγώ, άρχισαν τα “σπασίματα”, όπως σ’ εκείνον τον πολιτικό που δε τον έβαζαν στην Τουρκία. Δίκιο έχει ο παππούς, είμαστε αντίπαλοι με τους Τούρκους. Φτάνουμε στο σχολείο στη Κωνσταντινούπολη. Ο φόβος μου μεγάλος. Εκεί με περίμενε η οικογένεια που θα με φιλοξενούσε, μπαμπάς, μαμά και δυο παιδάκια. Καλοί φαίνονται, σκέφτηκα αμέσως. Όμως, λέω στον εαυτό μου, αποκλείεται, αυτοί δεν είναι σαν και εμάς, έχουμε διάφορες, το λέει και η τηλεόραση. Φτάνουμε σπίτι. Βλέπω ένα σπίτι σαν τα δικά μας. Τους άρεσαν και τα videogames σαν και εμένα. “Θες να παίξουμε FIFA;”, λέει ο Αyaz, το μεγαλύτερο παιδί της οικογένειας. Θέλω, λέω. “Τι λες, εθνικές ομάδες, Ελλάδα-Τουρκία;”, λέει γελώντας. “ΟΚ”, λέω. Αυτό ήταν, ο πάγος έσπασε. Για να μη κουράσω, αυτή η εβδομάδα ήταν από τις καλύτερες στη ζωή μου. Η οικογένεια με αγκάλιασε σαν δικό της παιδί, οι γονείς μας γίνανε φίλοι και κατέληξα να κλαίω και να μη θέλω να αποχωριστώ τους νέους φίλους μου, αλλά και την κυρία Αydan και τον κύριο Nazmi. Η Κωνσταντινούπολη είναι πανέμορφη, σε κάθε βόλτα με το σχολείο νόμιζα πως ζούσα στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, αλλά αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν οι άνθρωποι. Ζεστοί άνθρωποι σαν και εμάς, που μας έδειξαν αγάπη και φιλοξενία. Καμία σχέση με αυτά που άκουγα στη τηλεόραση. Στο δωμάτιο […]
Αυτόν τον Οκτώβριο έζησα την πιο μαγευτική εμπειρία με το Erasmus+!!! Πήγαμε ταξίδι στην Πορτογαλία στο Πόρτο με άλλους τέσσερεις συμμαθητές μου και τις δύο μου δασκάλες !!! Η εμπειρία ήταν φανταστική!!! Εγώ φιλοξενήθηκα από ένα κοριτσάκι 14 χρονών που το όνομά του ήταν Matilde.Το σχολείο ήταν τεράστιο!! Εκεί είδαμε το κάστρο του Πόρτο, το μουσείο χαρτιού, κάναμε βόλτες με την γόνδολα στα κανάλια, δοκιμάσαμε τα παραδοσιακά τους φαγητά, είδαμε τον ωκεανό , μας πήγαν να δούμε πώς μαζεύουν το αλάτι, μας πήγαν στα κελάρια που έχουν τα πιο ωραία κρασιά τους και φυσικά, μας ξενάγησαν στην πανέμορφη πόλη τους το Πόρτο!!!Τα συναισθήματα από αυτό το ταξίδι είναι χαρά, ευτυχία, αλλά και λύπη που άφησα αυτήν την πανέμορφη χώρα, την Πορτογαλία!!!!
Αρχαιοελληνική διατροφή η όπως την ονομάζουμε σήμερα Μεσογειακήδιατροφη,τι ήταν όμως αυτή η διατροφή και ποσά πράγματα από αυτή έχουμε μέχρι σημερα;Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν πολλές τροφές στην καθημερινή τους διατροφή που υπάρχουν μέχρι σήμερα και μπορεί να μην φανταζόμαστε η απλά να έγιναν καλύτερες όσα περνούσαν οι αιώνες.Η Ελλάδα ηταν ευλογημένη γιατί στην γη της φύτρωναν πολλά βοτανα,μυρωδικα,ειχε πολλα δεντρα,φρουτα,καρπους και σιτηρά. Οι διατροφή των Ελλήνων είχε τρία βασικά γεύματα, ο ακρατισμός ήταντο πρωινό που ήταν κριθαρένιο ψωμί βουτηγμένο σε κρασι,συκα η ελιες.Το άριστον που το τρώγαν το μεσημέρι η το απόγευμα και το δείπνο που ήταν το σημαντικότερο γεύμα της ημέρας και το έτρωγαν πια όταν είχε νυχτωσει.Τα δημητριακά ήταν η βάση της διατροφή τους όπως και τα σιτηρά που τα κυριότερα τους προϊόντα ήταν το σκληρό σιτάρι, η ολυρα και το κριθαρι.Απο το σκληρό σιταρι φτιαχναν τον άρτο που συνήθως τον έτρωγαν οι πιο πλούσιοι ενώ από το κριθάρι έφτιαχναν την μάζα που ήταν πιο σκληρή όπως είναι τα σημερινά παξιμάδια και την συνοδεύαν με τυρί η συκα.Υπηρχαν όμως και πολλα λαχανικα που ετρωγαν όπως λαχανα,κρεμμυδια,σκορδα,πρασα,βολβους,μαρουλια,βλητα,ραδικιακτλ.Πολλα από αυτά τα καλλιεργούσαν τόσο για το σπίτι τους αλλά και για να τα πουλάνε η να τα ανταλλάσσουν με αλλά προϊόντα που δεν ειχαν.Σημαντικη θέση επίσης είχε και το κρέας που η κατανάλωση του εξαρτώνται από το μέρος που έμεναν αλλά και από την οικονομική τους θεση.Οι πιο πλουσιοι κατανάλωναν κυρίως κατσικίσιο η αρνίσιο κρέαςμιας και μπορούσαν να έχουν δικά τους κοπάδια και λιγότερο χοιρινόπου επειδή ήταν πιο φτηνό το έτρωγαν οι πιο φτωχικό,ο μέλανος ζωμόςφτιαχνόταν από κρεας,σκορδα και αίμα γουρουνιού και ήταν η βασικήτροφή των Σπαρτιατων.Οσοι έμεναν στην εξοχή μπορούσαν να τρώνεκαι θηράματα που έπιαναν με παγίδες όπως λαγούς η πουλια.Δεν ελειπαν όμως ούτε τα πουλερικά και τα αυγά από την διατροφή τους μάλισταείχαν παπιες,χηνες,ορτυκια και φυσικα κότες που τους έδιναν αρκετα αυγά που τα χρησιμοποιούσαν σε πολλές συνταγές τους η τα έτρωγανμονά τους. Πως θα μπορούσαν όμως να λείπουν τα ψαριά η τα θαλασσινά από το τραπέζι τους; Οι Έλληνες ως ναυτικός λαός έτρωγανπολλά ψαριά αλλά και αυτό πάλι εξαρτώνται από την οικονομική τους κατάσταση οι πιο φτωχοί έτρωγαν κυρίως μαριδες,σαρδελες και γαυρο ενώ οι πλούσιοι έτρωγαν τα μεγάλα ψαρια.Καλαμαρια,χταποδια,σουπιες αστακοί και οστρακοδερμα ήταν επίσης στο τραπέζι των Ελληνων.Το τυρί ήταν από τις βασικές τροφές τους και μάλιστα το κατανάλωνανκαθημερινά ενώ το έφτιαχναν από κατσικίσιο η πρόβειο γαλα,εφτιαχναν όμως και γιαουρτι.Υπηρχαν φυσικά πολλά φρούτα όπως μηλα,συκα,σταφιλια,ροδια αλλα και καρποί όπως αμυγδαλα,καρυδια,καστανα και φουντουκια,το πιο πολύτιμο όμως δέντρο για τους Έλληνες ήταν η ελια.Η ελιά τους έδινε το ελαιόλαδο που το προτιμούσαν πάρα πολύ στην διατροφή τους γιατί το θεωρούσαν πιο υγιεινό από το βούτυρο που επίσης εφτιαχναν.Τι ελειπε όμως από την διατροφή τους;Τα γλυκα!!!!!Εννοείται ότι ούτε αυτά ελειπαν,αντιθετα ειχαν αρκετά που τα έφτιαχναν από μελί όπως το σησαμις που ήτανσουσάμι με μελί σαν το παστελι,η μελιτουτα που ήταν ένα είδοςγαλατοπιτας,τα τηγανα και οι πλακούντες που ήταν στρωματά ζύμης που το κάθε στρώμα είχε μελι,συκα,σταφιδες και ξηρους καρπους.Σημαντικο όμως ρολο στην γευση ειχαν τα βοτανα,τα μυρωδικα αλλα και το […]







